8:10
by Perundeviஅதிகாலை எழும் சுசித்ரா
ஒவ்வொரு மணி நேரத்தையும்
மூச்சுவாங்கஏறுவாள்
8:10
ஹேப்பி மணமஹால்
பேருந்து நிறுத்தத்தில்நின்றால்
அலுவலகம் தொடங்கும்போது
அங்கிருக்கலாம்
ஓர் இரவு
தட்டில் கூடகொஞ்சம் சப்ஜி
வைக்கச்சொன்ன
கணவனை ரெண்டு
கெட்டவார்த்தையில்திட்டினாள்
அப்போது
8:10
எண்களின் பரப்பில்
எட்டுக்கும்இரண்டுக்குமிடையே
மூன்றில் நான்கில்
ஐந்தில்
ஆறில் ஏழில்
அவள்கழுத்தை
நெருங்குகிற
இருகரங்களில்
ஒன்றையாவது உடைக்க
ஆசைப்படுகிறாள்தினம்தினம்.
8:10
by PerundeviRising at dawn, Suchitra
scales every passing hour,
panting for breath.
8:10
If she waits at the
Happy Wedding Palace
bus-stop, she can reach
her office on time.
One night,
when her husband asked for another
helping of vegetable on his plate,
she abused him, mouthing
a couple of swear-words.
8:10
Daily,
she wants to break
at least one of the two
hands that loom close
between eight and two
in the sprawl of numbers –
at three, four,
five, six
and seven –
to wring her neck.
translated from Tamil by N. Kalyan Raman